-
1 στεναχω
(ᾰ) тж. med. (только praes., impf. и impf. iter. στενάχεσκον) стонать, рыдать, вопить Hom., Aesch., Soph.ποταμοὴ στενάχουσι Hom. — (разлившиеся) реки стонут;
στοᾶς στεναχούσης Arph. — когда своды стоном стонут (от криков толпы); -
2 στενάχω
στενάχω [pron. full] [ᾰ], poet. lengthd. form of στένω, only [tense] pres. and [tense] impf., [dialect] Ep.Aστενάχεσκον Il.19.132
, Q.S.3.549 ([tense] aor. is ἐστονάχησα, v. στοναχέω), and mostly in [tense] pres. part.:—groan, sigh, wail, freq. in Hom., ἁδινὰ ς. Il.24.123, al.; βαρέα ς. 8.334, al.; βαρὺ ς. Od.8.95, 534; μεγάλα (as v.l. for βαρέα) 4.516, 23.317; πυκνὰ μάλα ς. Il.18.318, 21.417; also in Trag. (lyr.), as S.El. 141; πατρός (dub. l.) ib. 1076: metaph. of the roar of torrents, Il.16.391 ([voice] Med. of the loud breathing of horses galloping, ib. 393);θὴρ.. στενάχων βρέμει A.R.1.1247
; στοᾶς στεναχούσης groaning from being overcrowded, Ar.Ach. 548.2 [voice] Med. in act. sense, [dialect] Ep. [tense] impf.στενάχοντο Il.19.301
, 23.1, al.II trans., bewail, lament,τὴν αἰεὶ στενάχεσκε 19.132
, cf. Callin.1.17; so in Trag. (lyr.),τὸ παρόν.. πῆμα στενάχω A.Pr.99
(anap.), cf. E.Ph. 1551 (lyr.), al.:—[voice] Med.,τοὺς δὲ στενάχοντο Od.9.467
. Cf. στεναχίζω, στοναχέω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στενάχω
См. также в других словарях:
στενάχω — Α (ποιητ. τ.) 1. στεναχίζω* 2. (για στοά) αντηχώ («στοᾱς στεναχούσης, σιτίων, μετρουμένων», Αριστοφ.) 3. (μτβ.) οδύρομαι, κλαίω για κάτι («τὸ παρὸν... πήμα στενάχω», Αισχύλ.) 4. μτφ. (για χείμαρρο) κάνω πάταγο, κροτώ 5. (το μέσ.) στενάχομαι (για… … Dictionary of Greek
